آشنایی با Global Location Number (GLN) و تفاوت آن با  GTIN

“Global Location Number” (GLN) یک شماره منحصر به فرد است که برای شناسایی مکان‌ها و نقاط تجاری در زنجیره تأمین و تجارت جهانی به کار می‌رود. این شماره به‌طور جهانی برای شناسایی مکان‌هایی نظیر انبارها، فروشگاه‌های خرده‌فروشی، دفاتر مرکزی و تأمین‌کنندگان و توزیع‌کنندگان طراحی شده است. GLN با ارائه شماره‌گذاری یکتا، شناسایی سریع و دقیق مکان‌ها را تسهیل کرده و از بروز خطاها در ورود و پردازش اطلاعات جلوگیری می‌کند.

GLN به‌صورت یک رشته عددی 13 رقمی ساخته شده است که ممکن است شامل اطلاعاتی درباره کشور، نوع مکان و شماره شناسایی منحصر به فرد باشد. این ساختار به GLN امکان می‌دهد که در تمامی سیستم‌های اطلاعاتی و پایگاه‌داده‌ها به کار رود.

از جمله کاربردهای GLN می‌توان به مدیریت زنجیره تأمین اشاره کرد. با استفاده از GLN، شرکت‌ها می‌توانند موجودی‌ها و مکان‌های خود را به‌راحتی شناسایی کنند و از خطاها در پردازش سفارشات و تحویل کالاها جلوگیری نمایند. همچنین، GLN به‌عنوان شناسه‌ای برای مکان‌ها در پایگاه‌داده‌های مختلف به کار می‌رود و به تسهیل تبادل اطلاعات کمک می‌کند. در تجارت الکترونیک نیز، با استفاده از GLN، فروشگاه‌های آنلاین قادر به شناسایی دقیق‌تر مکان‌های انبار و تأمین‌کنندگان خود می‌شوند.

با این حال، GLN و “Global Trade Item Number” (GTIN) هر دو از شماره‌گذاری‌های استاندارد GS1 هستند اما کاربردها و ویژگی‌های متفاوتی دارند. هدف اصلی GLN شناسایی مکان‌ها در زنجیره تأمین است، در حالی که GTIN برای شناسایی کالاها و محصولات طراحی شده است. GTIN معمولاً به‌صورت عددی 8، 12، 13 یا 14 رقمی وجود دارد و اطلاعات دقیقی درباره محصول، مانند شرکت سازنده و نوع محصول را شامل می‌شود.

در ارتباط با زمینه‌های کاربرد، GLN بیشتر در مدیریت زنجیره تأمین و تسهیل تبادل اطلاعات بین تأمین‌کنندگان و خریداران استفاده می‌شود. در مقابل، GTIN بیشتر در شناسایی محصولات در فروشگاه‌ها و پلتفرم‌های آنلاین به کار می‌رود.

مزایای استفاده از GLN شامل بهبود دقت اطلاعات، افزایش کارایی عملیاتی و ایجاد شفافیت در تعاملات با تأمین‌کنندگان و مشتریان است. GLN به شرکت‌ها این امکان را می‌دهد که فرایندها را بهینه‌سازی کنند و زمان و هزینه‌های جستجوی دستی مکان‌ها را کاهش دهند. به‌علاوه، GLN به افزایش اعتماد بین ذینفعان کمک می‌کند.

از طرف دیگر، GTIN نیز به معرفی و شناسایی آسان‌تر محصولات، تسریع در معاملات و بهبود تحلیل داده‌ها کمک می‌کند. GTIN با کاهش زمان و هزینه‌های مرتبط با پردازش سفارشات و تسهیل دسترسی به اطلاعات محصولات، به افزایش کارایی تجاری کمک می‌کند.

در نهایت، GLN و GTIN ابزارهای حیاتی برای بهبود زنجیره تأمین و تجارت جهانی هستند. GLN با تمرکز بر شناسایی مکان‌ها و بهینه‌سازی فرآیندهای زنجیره تأمین، و GTIN با شناسایی و مدیریت محصولات، به سازمان‌ها کمک می‌کنند تا در بازارهای رقابتی موفق‌تر عمل کنند. استفاده از این سیستم‌های شماره‌گذاری موجب افزایش کارایی و شفافیت در دنیای تجارت و بهبود تجربه مشتریان و اعتماد به برندها می‌شود.